Stiften

Bij de Belastingdienst moet orde heersen. Dat is voor iedereen duidelijk. Stel je voor dat jouw aangifte met die van iemand wordt verwisseld. Of dat jouw data zomaar op straat komen te liggen. Dat jouw schuld ineens afbetaald wordt door iemand die financieel gezonder is. Stel je voor. Dus wordt er een lijn getrokken; alles in het gebouw wat we bezochten was ordentelijk. Geen kastje stond scheef. Geen plant had te bruine bladeren. Geen vergaderzaal had losse schoteltjes met theezakjes erop, nee, er stond een doos klaar met van die compartimenten voor alle verschillende smaken. In de vergaderzaal die wij bezochten [Curacao, en de andere heten Costa Rica, Brazilië en nog een paar tropische landen, nooit heten die zalen gewoon Ede, Assen, Lopik of zo] was het whiteboard ook netjes schoon en lagen de stiften netjes in een bakje op het bord geklemd. Alhoewel het niet mijn stijl is, en ik me ook afvraag of de wereld zo in te delen is, was ik bij nader inzien toch wel blij mee. Stel je namelijk voor dat de stiften door de hele zaal zouden liggen, wat zou er dan met mijn aangifte gebeuren?