Naamloos

Veel grote bedrijven kennen het fenomeen: afdelingen hokken bij elkaar, en binnen die afdelingen hokken secties weer bij elkaar. Hoe mooi en ruim ook de kantine en koffiehoek, echt mixen doet het personeel niet. Er vinden af en toe ‘leer je collega’ quizen plaats, de inrichting van een kantine kan worden veranderd, maar zoals ik vroeger bij de uitzendkrachten in een hoekje van de fabriek zat, zo zitten bedrijven nu nog steeds ‘verkokerd’. Natuurlijk, daar zit een groot deel gewoontedrang achter, maar soms vraag ik me af of de vormgeving van kantoren daar ook niet aan bijdraagt. In een winkelpassage als Hoog Catharijne zeg ik mensen ook geen gedag, in een meer op de menselijke maat gebouwd winkelgebied vaak wel. Zou dat ook niet gelden voor koele, naamloze plekken als deze?