Dromen zijn onontbeerlijk

Wat is je toekomst perspectief als je dakloos bent? Heel moeizaam opklimmen van hostel alleen voor de nacht naar een soort begeleid wonen? Maar waar moet je heen met je vrijheidsdrift als je zo beperkt wordt door alle controle en regeltjes waar je je in zo’n situatie aan moet houden? Iets maken als dit schilderij kan helpen. Of niet? Beter nog een doel te stellen. Zoals een van de mannen die mij vertelde dat hij een nataal zussen heeft in Bermuda. Hij zag een programma op TV en raakte ervan overtuigd dat de zussen familie van hem zijn. Nu nog er achter komen hoe ze heten en hoe hij ze kan bereiken. En vast sparen voor een ticket. Maar gewerkt heeft de droom al. Zonder dit perspectief was het hem niet gelukt af te kicken.