Jarenlang woonde ik op de Vleutenseweg. Een paar stewardessen ook. En die hadden van die rare vertrektijden. Liepen ze ‘s nachts met hun rolkoffers over de stoep. Tikketiktiktikketik. Ik kon er zo boos om worden – gebruik toch gewoon een rugzak in plaats van een alarm op wielen. Niet voor niets dat sommige steden ze nu willen verbieden vanwege de geluidsoverlast.
Maar bij deze Straatnieuwsverkoper vind ik hem heel goed staan. Het is ineens geen overlast veroorzakend koffertje meer, maar een mobiel kantoor. Precies wat we tegenwoordig allemaal ‘moeten’ zijn: mobiel en toch professioneel actief. Daarmee zijn de Straatnieuwsverkopers de ultieme voorbeelden van de flexitariërs: op het randje van de economie, altijd in onzekerheid, maar er net bijhorend.
You must be logged in to post a comment.